Chad McCullough Quintet (US) Jazz GC Felix Sohie Hoeilaart (28-10-2021) report & photo credits: Anja Cleemput info club: GC Felix Sohie info band: Chad McCullough © Rootsville 2021

De in Chicago gebaseerde trompettist Chad McCullough heeft al jarenlang een speciale band met België dankzij de muzikale vriendschap met enkele prominente musici van onze Belgische jazzscene, met name Bram Weijters, muzikale duizendpoot en diens eminent contrabassist Piet Verbist en topdrummer Lionel Beuvens. Ze zijn momenteel op tournee met het album “Forward”, dat hoge ogen gooide in de Chicago Tribune, en worden live versterkt door piano- en gitaarwonder Rob Clearfield.

Vanaf het moment dat hij met deze vijfkoppige formatie het podium betreedt, heeft Chad ons meteen in de ban met zijn majestueuze trompet, de eloquente pianopartijen van Rob Clearfield, die mooi afgeroomd worden door de intense keyboards van onze Bram Weijters. “Oak Park” is een compositie, ingegeven door de symmetrie van de lokale architectuur van het gelijknamige park waarin elk bandlid uitgebreid afzonderlijk mocht schitteren. Chad McCullough put inspiratie uit wat hem raakt en intellectueel boeit, zo ook “The Real and the Unreal”, gebaseerd op een reeks kortverhalen. Dit werd ingeleid door de lyrische contrabas van Piet Verbist, waarin Rob Clearfield en Bram Weijters viriel met elkaar in duel gaan op de tonen van de zacht pulserende drums. Dit bij wijze van prelude voor het trompetwerk van Chad dat doordrenkt is van weemoed, respect en tederheid.

“Watertower Sunset” was een ode aan een afgebroken watertoren, het kreeg een mystiek sfeertje mee door toedoen van Bram bij wijze van geluidsmatige illustratie van een nu meer desolate skyline, culminerend in statig trompetgeschal als eerbetoon aan verdwenen glorie.

Aan het begin van de tweede set vinden we Bram aan de piano voor een reeks felgesmaakte fragmenten uit “Pendulum Suite”, een cd die ze een paar jaar geleden gemeenschappelijk opnamen. Dit werd gevolgd door een alweer lyrische compositie waarin Rob Clearfield ditmaal op gitaar mocht schitteren terwijl Chad als vanouds trompetsgewijs zijn duivels ontbond. “Aber” handelde over, jawel, nuclear destruction en werd gebracht in het kader van de ondertussen 10 jarige samenwerking met Rob Clearfield en Bram Weijters, gekenmerkt – gezien het onderwerp – door een eerder droefgeestige teneur, met diverse mooie erupties uitgaande van elk instrument op het podium, hier met een zweem van napalm…

De finale vond plaats onder een vrolijker gesternte met Chad McCullough andermaal op zijn oppermachtige trompet waarbij Rob Clearfield zijn klaterheldere piano-interventies als een vinnig riviertje hun stempel drukten, Bram mocht wederom heerlijk freewheelen op zijn Nordstar en Lionel Beuvens zorgde voor een welhaast orgastische drumsolo als kers op de taart van een talrijke bijgewoonde prachtige jazzavond. “Grace at the Gallows” was de enthousiast afgedwongen bis en voldaan wandelden we de donkere herfstnacht in…